Toen Bethesda de langverwachte vergetelheid deze week onthulde, was mijn eerste reactie er een van ongeloof. De klassieker uit 2006, ooit berucht vanwege zijn eigenzinnige, aardappelgezicht en lage resolutie, uitgestrekte groene landschappen, is nu omgezet in de meest visueel verbluffende inzending in de Elder Scrolls-serie. De geschiedenis van de industrie van overweldigende HD -remasters - zoals de Mass Effect Legendary Edition en Dark Souls Remastered , die nauwelijks afwijkden van hun Xbox 360 -tegenhangers - had mijn verwachtingen laag gesteld. Maar het was een adembenemende openbaring, toen ik de keizerlijke stad zag die ik bijna twee decennia geleden heb verkend, nu weergegeven in Unreal Engine 5 met Ray Tracing. Bovendien heeft de game een verbeterde gevechten, vernieuwde RPG -systemen en tal van andere verbeteringen. Deze verbeteringen brachten me ertoe vragen te vragen of Bethesda en ontwikkelaar Virtuo's het project verkeerd hadden genoemd. Moet dit niet de Oblivion -remake worden genoemd in plaats van geremastered?
Het blijkt dat ik niet de enige was met dit gevoel. Talloze fans en zelfs Bruce Nesmith, de senior game -ontwerper op de originele Oblivion , hebben betoogd dat "Remaster" de reikwijdte van de veranderingen misschien niet volledig inkapselt. Ondanks mijn eerste scepsis, werd het, na enkele uren met het spel te hebben doorgebracht, duidelijk: Oblivion Remastered lijkt misschien op een remake, maar het speelt als een remaster.
De redenen waarom de vergetelheid als een remake verschijnt, zijn eenvoudig: virtuo's hebben elk actief zorgvuldig opnieuw ontworpen. Elk boom, zwaard en afbrokkelende kasteel dat je op het scherm ziet, is gloednieuw, in lijn met de grafische normen van vandaag. De game heeft niet alleen verbluffende texturen en verlichting, maar introduceert ook een nieuw fysica -systeem dat realistisch pijl- en wapeneffecten simuleert. Hoewel de NPC's hetzelfde zijn als die uit 2006, is elk model volledig nagebouwd. Deze revisie is bedoeld om de nostalgie van het origineel niet te repliceren, maar om te voldoen aan de hoge normen van 2025, waardoor het de meest visueel indrukwekkende Bethesda Game Studios RPG tot nu toe is. Als ik het had gezien voordat de geruchten van de remaster begonnen, heb ik het misschien aangezien voor de Elder Scrolls 6 .
Toch gaat het niet alleen om de visuals. Gevecht is aanzienlijk verbeterd, waardoor Swordplay meer impactvol aanvoelt en minder als een ballon hanteren. De camera van de derde persoon werkt nu beter met de toevoeging van een reticule, en elk menu-van de Quest Journal tot dialoog en minigames-is vernieuwd. Het oorspronkelijke nivelleringssysteem, vaak bekritiseerd, is vervangen door een meer verstandige hybride van de vergetelheid en de mechanica van Skyrim . Bovendien kunnen spelers nu sprinten en een moderne touch toevoegen aan gameplay. Met zulke uitgebreide visuele en gameplay -verbeteringen is het gemakkelijk om het gevoel te hebben dat we in remake -territorium zijn.
De classificatie van Oblivion Remastered als remaster of remake brengt ons echter tot een breder probleem: het gebrek aan duidelijke industrienormen voor deze voorwaarden. Uitgevers gebruiken vaak "remaster" en "remake" door elkaar, wat leidt tot verwarring. Rockstar's "definitieve editie" remasters van de Grand Theft Auto -trilogie zijn bijvoorbeeld in wezen verouderde versies van de PlayStation 2 -games, terwijl de crash Bandicoot N. Sane Trilogy , ook een remaster heeft, een volledig nieuwe activa en moderne grafiek heeft. Aan de andere kant worden remakes zoals Bluepoint's Shadow of the Colossus en Demon's Souls herbouwd vanaf de grond maar blijven ze trouw aan de originelen. Resident Evil 2 behoudt zijn oorspronkelijke structuur, maar bedenkt de gameplay volledig opnieuw en Final Fantasy 7 remake en wedergeboorte veranderen radicaal het ontwerp, het script en het verhaal van het origineel. Deze voorbeelden tonen het brede scala aan interpretaties voor 'remake'.
Historisch gezien werd een spel opnieuw opgebouwd in een moderne motor als een remake beschouwd, terwijl remasters beperkte upgrades waren binnen de oorspronkelijke technologie. Dit onderscheid wordt verouderd. Een meer passende moderne definitie kan zijn dat een remaster een grafische revisie is die het ontwerp van de originele game onderhoudt met een aantal verbeteringen van de kwaliteit van leven, terwijl een remake het spel helemaal opnieuw ontwerpt. Onder deze definitie, Demon's Souls en de aankomende metal uitrusting Solid: Delta zou worden geclassificeerd als remasters en de term "remake" gereserveerd voor games die de oorspronkelijke ervaring echt opnieuw uitvinden.
Door deze definities toe te passen, wordt Oblivion Remastered op de juiste manier genoemd. Hoewel het er gloednieuw uitziet dankzij zijn nieuwe activa en Unreal Engine 5 Ray Tracing, behoudt het de kernmechanica en eigenaardigheden van de originele 2006 -game. Bethesda benadrukte: "We hebben naar elk deel gekeken en het zorgvuldig opgewaardeerd. Maar bovenal wilden we nooit de kern veranderen. Het is nog steeds een spel uit een vorig tijdperk en zou als één moeten voelen." De kenmerken van dat tijdperk zijn duidelijk in de laadschermen, de verbijsterende overtuiging -minigame, de simplistische stadsontwerpen, de ongemakkelijke NPC -bewegingen, en de gevecht, die, ondanks upgrades, enigszins afstandelijk blijft. Zelfs de bugs en glitches, een handtekening van de spellen van Bethesda, zijn bewaard om de charme van het origineel te behouden.
Recente games zoals Obsidian's Avowed Showcase De toekomst van RPG -elementen, waardoor de mechanica van Oblivion Remastered zich door vergelijking voelen. De magie van de wereld van Oblivion blijft echter levendig, met zijn open velden en talloze mysteries die nog steeds boeiende spelers. De ambitie van de game schijnt door in functies zoals de Dynamic Goblin Wars en de boeiende Quest -structuur, die de repetitieve kerker van Skyrim overtreft. De ouderwetse benadering van Player Freedom voelt verfrissend aan te midden van de meer begeleide gaming-ervaringen van vandaag. Toch tonen de fijnere details van de vergetelheid - van dialoog tot niveauontwerp - hun leeftijd duidelijk. Een echte remake zou deze elementen bijwerken, maar Oblivion Remastered gaat over het herbeleven van de oorspronkelijke ervaring met verbeterde visuals en gameplay.
Videogames lenen vaak terminologie van andere media. In film zijn remakes volledig nieuwe producties met nieuwe casts, bemanningen, scripts en sets, terwijl remasters bestaande films zijn verbeterd om aan moderne visuele normen te voldoen. Zelfs met 4K -restauraties blijven films als Jaws en The Godfather onmiskenbaar producten van de jaren 1970 vanwege hun richting, levering en effecten. Oblivion is verwant aan deze gerestaureerde klassiekers en duwt zijn visuele kwaliteit tot het uiterste door zijn "exterieur" in een nieuwe motor opnieuw te maken. Maar onder zijn verbluffende beelden blijft het een product van de jaren 2000. Als Alex Murphy, uitvoerend producent bij Virtuo's, zei het toepasselijk tijdens de onthullingsstroom: "We beschouwen de Oblivion -game -engine als de hersenen en Unreal 5 als het lichaam. De hersenen drijven de hele wereldlogica en gameplay en het lichaam brengt de ervaring tot leven waar spelers bijna 20 jaar van hebben gehouden."
Oblivion Remastered is precies wat het beweert te zijn, en de prestaties ervan mogen niet worden onderschat. In plaats van erop te staan dat het een remake is, moeten we het gebruiken als een benchmark voor hoe remasters moeten worden gedaan door andere grote AAA -ontwikkelaars. Dit is het niveau van zorg en aandacht die had moeten worden besteed aan projecten zoals Mass Effect Legendary Edition en Grand Theft Auto: The Trilogy . Oblivion Remastered is een werk van liefde, die eruit ziet als een remake gemaakt door gepassioneerde handen maar spelen als een remaster bewaard door toegewijde fans. Het belichaamt de perfecte balans van het eren van het verleden terwijl het heden wordt verbeterd.
